Geçmişte televizyon yayınları oldukça özenliydi; akşam saatlerinde İstiklal Marşı ile başlayan yayınlar, gece yine İstiklal Marşı ile sona ererdi. O dönem ekran başına geçtiğimizde sessizlik hâkim olur, herkes yapımlara odaklanırdı.
Zamanla teknoloji ilerledi, kanal sayıları arttı. Kaliteli yapımlar hâlâ var olsa da ekranların rengi değişti; entrika, aile içi çatışmalar ve çarpık ilişkiler öne çıkmaya başladı. Reyting kaygısı, ailece keyifle izlenen yapımların yerini çoğu zaman boş senaryolara bıraktı.
Özellikle son yıllarda Karadeniz’de çekilen diziler, bölge insanının hassasiyetlerini yansıtmaktan uzaklaştı. Bazı yapımlardaki ağız abartıları ve tartışmalı sahneler, gerçekliği sorgulatıyor. Ancak dizilerin bölge tanıtımına katkısı da göz ardı edilemiyor; turizm açısından faydaları bulunuyor. Biz, konuya ve oyuncu seçimlerine daha fazla özen gösterilmesi gerektiğini düşünüyoruz.
Yapımlar hazırlanırken yerel yönetimler ve sanatçılardan yeterince destek alınmadığını gözlemliyoruz. Oyuncu seçimleri, ağız danışmanlığı ve kültürel detaylarda eksiklikler var. Tiyatro kökenli, yöreyi iyi tanıyan oyuncular başrolde yer almadığında, ortaya ruhsuz ve yapay bir tablo çıkıyor. Çoğu zaman diziyi izlettiren yan rollerdeki gerçek tiyatrocular oluyor.
Biz, Karadeniz dizisi çekmenin zorluğunu biliyoruz. Yapımcılara sesleniyoruz: Bu işi ya doğru düzgün yapın ya da hiç bulaşmayın. Çünkü Karadeniz’in ağız, kültürü ve ruhu bir dekor değil; bu coğrafyanın ta kendisidir.
Kaynak:
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.